De bergen bij Whistler

Als je een dag te besteden hebt in Whistler, wat ga je dan doen? Uiteraard heb je meerdere opties. Je kan gaan shoppen (is hier alleen wel extra duur en de keus bestaat uit souvenirs en sportkleding), je kan gaan klimmen (denk het niet..) of je kan de berg op.

Dat laatste hebben wij uiteraard gedaan, na een heerlijk ontbijtje bij de Starbucks om de hoek. Met een gondel ga je in 30 minuten tijd de berg Whistler op. Hier was het een stuk kouder dan beneden en ik (Chris) was stiekem toch wel blij dat ik mijn jurkje verruild had voor een lange broek. Bovenop de berg is het heel erg mooi, helaas hadden we niet zulk ver zicht omdat het vrij heiig was.

Op de berg kan je er dan ook nog voor kiezen om helemaal naar boven te gaan met een open skilift. Dat vond mama best wel spannend, maar we hebben het toch gedaan! Hier op de berg staat een bijzonder standbeeld (de ‘Inukshuk’). Dit is een beeld wat doet denken aan een man. Oorspronkelijk komt de vorm van een oud indiaans gebruik, waar het fungeerde werkt als landmark. Dit specifieke beeld is neergezet voor de Olympische Winterspelen van 2010 (deze waren oorspronkelijk in Vancouver, maar de bergsporten werden gehouden in Whistler).  

Wat heel bijzonder is hier bij Whistler, is dat je tussen de bergen Whistler en Blackcomb de zogenaamde Peak2Peak experience hebt. In andere woorden ga je met de gondel van de ene berg naar de andere en dit is de langste niet ondersteunde gondelrit ter wereld. Heel spectaculair natuurlijk! Aangezien we met een hele groep Nederlanders in de gondel zaten en we vrij druk bezig waren met het spotten van beren, gingen we op een gegeven moment maar het liedje ‘als je van beren leren kan’ zingen. Dat vonden de overige berijders van de gondel misschien ietsje minder…

Op de bergtop van Blackcomb hebben we marmotten gezien, wel 5! Die zijn groot trouwens! Ze liggen over het algemeen heel lui in het zonnetje en vonden ons bij lange na niet zo interessant als wij hen… misschien maar beter ook.

Op de rit naar beneden (deze keer in een open gondel) ook nog een zwarte beer gespot, wat een mazzel! ’s Avonds wederom met een grote groep gezellig gegeten en nu gaan we ons opmaken voor onze reis naar Vancouver eiland morgen. De tijd gaat helaas wel erg snel…

Veel liefs van Ans en Chris.