Vlucht en Vancouver

Goed nieuws! We zijn veilig geland en in ons hotel aangekomen. Terwijl ik (Chris) dit schrijf zit ik op een veel te hoog bed in een superluxe hotelkamer (zie foto’s voor een beter beeld van de luxe kamer).

De vlucht naar Vancouver was lang, maar dankzij onze buurvrouw en reisgenoot Linda (17 lentes jong) ging de tijd gelukkig snel voorbij; dankjewel Linda! Reisleider Roel (jaja het is alliteratie) stond ons op te wachten met een zeer herkenbaar bordje van Kras. Hierna met een bus in een minuutje of 10 naar het hotel.

Nu was het een enorme uitdaging om niet in te storten en te gaan slapen. Dus om 4 uur in de middag (naar mijn weten is dat 1 uur ’s nachts in Nederland, maar ik moet eerlijk toegeven dat ik op dit moment te moe ben om het zeker te weten) gingen wij nog op pad. Ons hotel zit buiten het centrum en geen van ons wilde ver reizen, dus één halte met de skytrain vonden wij toch echt genoeg. Vandaar dat we uitkwamen bij een outlet shopping village. Alsof we in Rosada terecht gekomen waren! Beetje jammer wel. De salade die mama gegeten heeft was volgens haar ook niet echt om over naar huis te schrijven (sorry mam, ik moest er toch iets over bloggen) en we hebben uiteindelijk ook niets gekocht.

De laatste uitdaging van vandaag was het doen van een paar boodschapjes. Dat was hilarisch, want de enige supermarkt in de buurt is Aziatisch. Het vinden van bekend eten was hiermee natuurlijk een uitdaging, maar de aanwezigheid van Pockysticks (Japans snoep) was voor mij voldoende om volledig in mijn nopjes weer richting het hotel te vertrekken. Nu lekker douchen en alles klaarzetten voor morgen. We zijn er klaar voor om Vancouver zelf in te gaan.

Ans en Chris